In de natuur

Het Purmerbos wordt diverserAls ik nu door het Purmerbos fiets zie ik erg veel omgewaaide bomen. Er zijn mensen die de aanblik van de omgewaaide bomen erg rommelig vinden. Er zijn ook mensen die het zonde vinden: de boom is stuk en je kan het hout niet meer gebruiken.

Maar als ik deze bosvakken zie wordt ik er blij van. Ik zie een dynamische bos. Op de plekken waar geen bomen meer staan, komt nu veel licht op de bosgrond en zullen nieuwe bomen en struiken groeien. Deze bomen en struiken hebben zaden en  vruchten die door verschillende dieren worden gegeten.IJsvogel. Foto’s: Inga Tessel

De oude bomen rotten langzaam weg. In die oude bomen leven veel kleine beestjes die weer voedsel zijn voor veel dieren zoals spechten en egels. Op de bomen komen mooie paddestoelen. Na verloop van tijd valt de oude boom uiteen en wordt het humus. De kleigrond van het bos gaat daardoor veranderen. Dan zullen er ook andere onderbegroeiing komen in het bos. De brandnetels en distels gaan afnemen.

Het Purmerbos wordt hierdoor een meer volwassen bos met een grotere diversiteit. De veranderingen hebben wat tijd nodig. Elk jaar is het bos hierdoor anders. Ik vind het bos hierdoor veel interessanter en mooier. Tijdens mijn fietstocht ging ik stilstaan bij een omgewaaide boom bij de sloot. Terwijl ik een foto ging maken, kwam een ijsvogel in die boom zitten. Dit vogeltje vind het al een stuk leuker in het bos. (Inga Tessel, 11 november 2013)

De smienten zijn gefotografeerd door Nick RuiterAls je nu een rondje loopt door de Zeevang, hoor en zie je erg veel smienten. Een mooi eendje dat ook wel fluiteend wordt genoemd. Ze worden zo genoemd omdat smienten fluiten. Ik hoor ze zelfs nachts als ik in mijn bed lig. Heel herkenbaar is het gele petje op zijn bruinrode kop. In de maand november wordt door de KNNV in Hoorn vaak meer dan 35.000 smienten geteld in de Zeevang.  Je ziet ook grote groepen eendjes langs de hoogwatersloten. Ze eten vooral gras in de winter. In de lente gaan ze weer naar het noorden en verspreiden ze zich over Noord-Scandinaviëen Siberië.

In de winter is de smient de één na talrijkste eend van Nederland. Als ik groepjes smienten zie grazen in het weiland, valt me op dat er vaak een kokmeeuw of stormmeeuw er tussen staan. Raar gezicht een witte vogel tussen de smienten. Waarschijnlijk wacht de meeuw op de regenwormen die door het trappelen van de eendjes ophoog komen. Best wel slim.

Smienten maken in het winterhalfjaar het weiland wat kleuriger.(Inga Tessel, 6 november 2013)